Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008
Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008
Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008
Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008
Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008
Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008
Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008
Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008
Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008
Κυριακή 24 Αυγούστου 2008
Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008
Τρίτη 19 Αυγούστου 2008
Κυριακή 17 Αυγούστου 2008
Δευτέρα 11 Αυγούστου 2008
Παρασκευή 8 Αυγούστου 2008
Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008
Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008
Σάββατο 2 Αυγούστου 2008
Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008
Σάββατο 26 Ιουλίου 2008
Il mondo
.
Jimmy Fontana, Il mondo - Ο κόσμος
No, stanotte amore non ho piu pensato a te
Όχι δεν σε σκέφτηκα απόψε αγάπη μου
ho aperto gli occhi per guardare intorno a me
άνοιξα τα μάτια να κοιτάξω γύρω μου
e intorno a me girava il mondo come sempre
και γύρω μου ο κόσμος γύρναγε όπως πάντα
gira il mondo gira
γυρνά ο κόσμος γυρνά
nello spazio senza fine
στο απέραντο σύμπαν
con gli amori appena nati
con gli amori appena nati
με τους έρωτες που μόλις γεννήθηκαν
con gli amori gia finiti
με τους έρωτες που μόλις τέλειωσαν
con la gioia e col dolore della gente come me
με την χαρά και την λύπη των ανθρώπων σαν κι εμένα
il mondo - Ο κόσμος
soltanto adesso io ti guardo
μόνο τώρα σε κοιτάω
nel tuo silenzio i mi perdo
χάνομαι στη σιωπή σου
e sono niente accanto a te
και είμαι τίποτα δίπλα σου
il mondo - ο κόσμος
non si 'e fermato mai un momento
δεν σταμάτησε ποτέ να γυρνά
la notte insegue sempre il giorno
η νύχτα ακολουθεί πάντα τη μέρα
ed il giorno verra'
κι η μέρα θα ξημερώσει.."
Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008
Johann Sebastian Bach
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Ιστορία της μουσικής, Υποδομή 1978
Όλοι οι ιστορικοί της μουσικής υπογραμμίζουν το παράδοξο γεγονός ότι ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, ο αντιπροσωπευτικότερος από τους γερμανούς δασκάλους, δεν βασανίστηκε ποτέ από την έγνοια της πρωτοτυπίας. Με μια φιλοσοφία και μετριοφροσύνη που προκαλούν τη συγκίνηση, θέλησε ν’ αρκεστεί στη γλώσσα όλου του κόσμου, να χρησιμοποιήσει τις τρέχουσες μορφές, να σεβαστεί τις συνήθειες και να διαιωνίσει τις παραδόσεις των προκατόχων του. Πολύ ταπεινά, μελέτησε από κοντά τη γραφή των μεγαλυτέρων του κι αντέγραφε υπομονετικά τα έργα τους για ν’ αφομοιώσει την τεχνική τους. Το αποτέλεσμα αυτής της υπομονετικής μαθητείας, οδήγησε αυτό τον καλό τεχνίτη στην πιο περίτρανη δεξιοτεχνία γραφής, επιτρέποντάς του να βρει, χωρίς να το έχει αναζητήσει, την πιο ένδοξη πρωτοτυπία.
Πάνω από έναν αιώνα, η οικογένεια Μπαχ “ έκανε ” μουσική στη Θουριγγία. Ο γενάρχης της, ο μυλωνάς Φάϊτ Μπαχ, που είχε έρθει από την Ουγγαρία, έπαιζε λαούτο, ο γιος του Χανς, κιθάρα, τρεις από τους εγγονούς και πέντε από τους δισέγγονούς του ήταν οργανίστες ή επαγγελματίες εκτελεστές οργάνων, που με τη σειρά τους έφεραν στον κόσμο δεξιοτέχνες του εκκλησιαστικού οργάνου και συνθέτες. Όσο για τον πατριάρχη Γιόχαν Σεμπάστιαν, τον βγαλμένο απ’ αυτή τη γενιά των καλλιτεχνών, θα πολλαπλασίαζε με τη σειρά του τους καλούς υπηρέτες της τέχνης, φέρνοντας ο ίδιος στον κόσμο κάμποσες γενιές μουσικών με αξία.
Γεννημένος στο Άιζεναχ, ( Eisenach ) ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ ορφάνεψε από τα δέκα του χρόνια κι ανατράφηκε από το μεγαλύτερο αδελφό του Γιόχαν Κρίστοφερ, εξαίρετο μουσικό, που τον προσανατόλισε αμέσως προς την πατροπαράδοτη μουσική καριέρα. Στο Άιζεναχ ο Μπαχ αρχίζει να δέχεται την επιρροή της ιταλίζουσας ατμόσφαιρας που επικρατούσε στη Νότια Γερμανία, μελετώντας τα έργα του Φρόμπεργκερ και του Πάχελμπελ που ήταν δάσκαλος του Γιόχαν Κρίστοφερ.
Ύστερα από λίγο, τον παίρνουν στη χορωδία του ναού του Αγ. Μιχαήλ, στο Λύνεμπουργκ, ( Lunemburg ), μελετά εκκλησιαστικό όργανο και ξεχωρίζει για τα λαμπρά του προσόντα σαν εκτελεστής. Στα δεκαοκτώ του χρόνια είναι μέλος της ορχήστρας του δούκα της Βαϊμάρης σαν βιολιστής κι ύστερα από λίγο γίνεται οργανίστας στο Άρνστατ ( Arnstadt ) κι έπειτα στο Μύλχάουζεν ( Mulhausen ).
Πάνω από έναν αιώνα, η οικογένεια Μπαχ “ έκανε ” μουσική στη Θουριγγία. Ο γενάρχης της, ο μυλωνάς Φάϊτ Μπαχ, που είχε έρθει από την Ουγγαρία, έπαιζε λαούτο, ο γιος του Χανς, κιθάρα, τρεις από τους εγγονούς και πέντε από τους δισέγγονούς του ήταν οργανίστες ή επαγγελματίες εκτελεστές οργάνων, που με τη σειρά τους έφεραν στον κόσμο δεξιοτέχνες του εκκλησιαστικού οργάνου και συνθέτες. Όσο για τον πατριάρχη Γιόχαν Σεμπάστιαν, τον βγαλμένο απ’ αυτή τη γενιά των καλλιτεχνών, θα πολλαπλασίαζε με τη σειρά του τους καλούς υπηρέτες της τέχνης, φέρνοντας ο ίδιος στον κόσμο κάμποσες γενιές μουσικών με αξία.
Γεννημένος στο Άιζεναχ, ( Eisenach ) ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ ορφάνεψε από τα δέκα του χρόνια κι ανατράφηκε από το μεγαλύτερο αδελφό του Γιόχαν Κρίστοφερ, εξαίρετο μουσικό, που τον προσανατόλισε αμέσως προς την πατροπαράδοτη μουσική καριέρα. Στο Άιζεναχ ο Μπαχ αρχίζει να δέχεται την επιρροή της ιταλίζουσας ατμόσφαιρας που επικρατούσε στη Νότια Γερμανία, μελετώντας τα έργα του Φρόμπεργκερ και του Πάχελμπελ που ήταν δάσκαλος του Γιόχαν Κρίστοφερ.
Ύστερα από λίγο, τον παίρνουν στη χορωδία του ναού του Αγ. Μιχαήλ, στο Λύνεμπουργκ, ( Lunemburg ), μελετά εκκλησιαστικό όργανο και ξεχωρίζει για τα λαμπρά του προσόντα σαν εκτελεστής. Στα δεκαοκτώ του χρόνια είναι μέλος της ορχήστρας του δούκα της Βαϊμάρης σαν βιολιστής κι ύστερα από λίγο γίνεται οργανίστας στο Άρνστατ ( Arnstadt ) κι έπειτα στο Μύλχάουζεν ( Mulhausen ).
Ο J. S. Bach με τη δεύτερη γυναίκα του A. M. Wilcken το 1736
Στα εικοσιδυό του χρόνια παντρεύεται την εξαδέλφη του Μαρία Βαρβάρα και κατόπιν μπαίνει στην υπηρεσία του δούκα της Σαξονίας – Βαϊμάρης, που στο πρόσωπό του δεν εκτίμησε παρά μόνο το δεξιοτέχνη. Για να πετύχει τη θέση του αρχιμουσικού που επιδιώκει του κάκου, αναγκάζεται να ν’ αλλάξει προστάτη κι επιτέλους βλέπει την επιθυμία του να πραγματοποιείται χάρη στον πρίγκιπα του Άνχαλντ – Καίτεν που επί επτά χρόνια θα τον κρατήσει στην αυλή του περιβάλλοντάς τον με στοργή και θα του επιτρέψει ν’ αφοσιωθεί ελεύθερα στη σύνθεση.
Στα τριανταπέντε του χρόνια χάνει τη γυναίκα του, που του είχε δώσει οκτώ παιδιά, και τον επόμενο χρόνο παντρεύεται μια καλή μουσικό, την Άννα Μαγδαληνή Βίλκεν που θα του δώσει άλλα δεκατέσσερα. Διαδέχεται τον Κύναου στην περίοπτη θέση του Κάντορα της σχολής του ναού του Αγ. Θωμά στη Λειψία και περνά εκεί μια ζωή γεμάτη σκληρή δουλειά κάτω από δύσκολες υλικές συνθήκες αντιμετωπίζοντας συντριπτικές παιδαγωγικές και διοικητικές ευθύνες, που όμως δεν τον εμποδίζουν να μακραίνει τον κατάλογο των αριστουργημάτων του αλλά και να εκτελεί τις αναρίθμητες παραγγελίες σύνθεσης περιστασιακών έργων, όπως τον υποχρεώνει ο τίτλος του
Η παραγωγή αυτού του ακάματου δουλευτή μας αφήνει άναυδους με την αφθονία και την ποιότητά της. Γιατί ο Μπαχ, κάθε βδομάδα έφερνε στον κόσμο τις καντάτες και τα μοτέτα του, όπως και τα παιδιά του, “ εις μείζονα δόξα Κυρίου ”.
Κάθε βδομάδα έγραφε έργα για τη λειτουργία της επόμενης Κυριακής, ξέροντας πολύ καλά ότι δεν θα παιζόταν παρά μόνο μία φορά. Έβαζε τη γυναίκα και τα παιδιά του ν’ αντιγράφουν τις πάρτες κι επεξεργαζόταν τις συνθέσεις αυτές, που προοριζόταν για ένα ακροατήριο αφηρημένων ή αμαθών, με την ίδια σχολαστική φροντίδα που θα επιστράτευε για να δώσει μια καλλιτεχνική μάχη αποφασιστικής σημασίας. Κι εκεί, άφηνε να εκδηλωθεί μια αξιοθαύμαστη επιστήμη γραφής αλλά και μια εκφραστική ειλικρίνεια που αντλούσε από τη θέρμη της θρησκευτικής του πίστης.
Παρά την αξιοθρήνητη κατάσταση της υγείας του και την δοκιμασία της τύφλωσης που θα υποστεί λίγο πριν την αποπληξία που θα βάλει τέρμα στην ζωή του, χριστιανικά υποταγμένος στις βουλές της Θείας Πρόνοιας θα τελειώσει ειρηνικά στον Άγιο Θωμά, σε ηλικία 65 χρονών.
Στα τριανταπέντε του χρόνια χάνει τη γυναίκα του, που του είχε δώσει οκτώ παιδιά, και τον επόμενο χρόνο παντρεύεται μια καλή μουσικό, την Άννα Μαγδαληνή Βίλκεν που θα του δώσει άλλα δεκατέσσερα. Διαδέχεται τον Κύναου στην περίοπτη θέση του Κάντορα της σχολής του ναού του Αγ. Θωμά στη Λειψία και περνά εκεί μια ζωή γεμάτη σκληρή δουλειά κάτω από δύσκολες υλικές συνθήκες αντιμετωπίζοντας συντριπτικές παιδαγωγικές και διοικητικές ευθύνες, που όμως δεν τον εμποδίζουν να μακραίνει τον κατάλογο των αριστουργημάτων του αλλά και να εκτελεί τις αναρίθμητες παραγγελίες σύνθεσης περιστασιακών έργων, όπως τον υποχρεώνει ο τίτλος του
Η παραγωγή αυτού του ακάματου δουλευτή μας αφήνει άναυδους με την αφθονία και την ποιότητά της. Γιατί ο Μπαχ, κάθε βδομάδα έφερνε στον κόσμο τις καντάτες και τα μοτέτα του, όπως και τα παιδιά του, “ εις μείζονα δόξα Κυρίου ”.
Κάθε βδομάδα έγραφε έργα για τη λειτουργία της επόμενης Κυριακής, ξέροντας πολύ καλά ότι δεν θα παιζόταν παρά μόνο μία φορά. Έβαζε τη γυναίκα και τα παιδιά του ν’ αντιγράφουν τις πάρτες κι επεξεργαζόταν τις συνθέσεις αυτές, που προοριζόταν για ένα ακροατήριο αφηρημένων ή αμαθών, με την ίδια σχολαστική φροντίδα που θα επιστράτευε για να δώσει μια καλλιτεχνική μάχη αποφασιστικής σημασίας. Κι εκεί, άφηνε να εκδηλωθεί μια αξιοθαύμαστη επιστήμη γραφής αλλά και μια εκφραστική ειλικρίνεια που αντλούσε από τη θέρμη της θρησκευτικής του πίστης.
Παρά την αξιοθρήνητη κατάσταση της υγείας του και την δοκιμασία της τύφλωσης που θα υποστεί λίγο πριν την αποπληξία που θα βάλει τέρμα στην ζωή του, χριστιανικά υποταγμένος στις βουλές της Θείας Πρόνοιας θα τελειώσει ειρηνικά στον Άγιο Θωμά, σε ηλικία 65 χρονών.
" Μουσική Προσφορά "
Το χειρόγραφο της εισαγωγής της εξαμερούς φούγκας
Τα κύρια έργα του είναι :
Για το εκκλησιαστικό όργανο, οι σειρές από πρελούντια και φούγκες κι από χορικά με παραλλαγές. Οι τακκάτες, οι σονάτες κι οι είκοσι παραλλαγές της Μεγάλης Πασσακάλιας σε ντο ελάσσονα.
Για το τσέμπαλο, οι Ενβασιόν ( Inventions ), η χρωματική φαντασία και Φούγκα, οι σονάτες, οι Αγγλικές και Γαλλικές Σουίτες, οι περίφημες παραλλαγές Γκόλντεμπεργκ και το Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο.
Για το βιολί, τρεις Παρτίτες και τρεις Σονάτες χωρίς συνοδεία, καθώς και έξι σονάτες με τσέμπαλο.
Για τη βιόλα ντα γκάμπα, τρεις σονάτες κι έξι σουίτες,
Για το φλάουτο, επτά σονάτες, δίχως να λογαριάζονται τα κονσέρτα του για ένα ή περισσότερα όργανα.
Αναφέρονται ακόμη τα τέσσερα Πάθη του, από τα οποία δεν έφτασαν ως εμάς παρά μόνο τα κατά Ιωάννη και τα κατά Ματθαίον, τα έξι Βρανδεμβούργεια Κονσέρτα του, το Μαγκνίφικατ, η Λειτουργία σε σι ελάσσονα και, στα τέλη της ζωής του, οι δύο εκείνοι άθλοι της τεχνικής που εγκολπώνουν τις υψηλότερες αξίες της καθαρής μουσικής που είναι η Μουσική Προσφορά στο Μεγάλο Φρειδερίκο κι η πολυφωνική διαθήκη του : η Τέχνη της Φούγκας.
Για το τσέμπαλο, οι Ενβασιόν ( Inventions ), η χρωματική φαντασία και Φούγκα, οι σονάτες, οι Αγγλικές και Γαλλικές Σουίτες, οι περίφημες παραλλαγές Γκόλντεμπεργκ και το Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο.
Για το βιολί, τρεις Παρτίτες και τρεις Σονάτες χωρίς συνοδεία, καθώς και έξι σονάτες με τσέμπαλο.
Για τη βιόλα ντα γκάμπα, τρεις σονάτες κι έξι σουίτες,
Για το φλάουτο, επτά σονάτες, δίχως να λογαριάζονται τα κονσέρτα του για ένα ή περισσότερα όργανα.
Αναφέρονται ακόμη τα τέσσερα Πάθη του, από τα οποία δεν έφτασαν ως εμάς παρά μόνο τα κατά Ιωάννη και τα κατά Ματθαίον, τα έξι Βρανδεμβούργεια Κονσέρτα του, το Μαγκνίφικατ, η Λειτουργία σε σι ελάσσονα και, στα τέλη της ζωής του, οι δύο εκείνοι άθλοι της τεχνικής που εγκολπώνουν τις υψηλότερες αξίες της καθαρής μουσικής που είναι η Μουσική Προσφορά στο Μεγάλο Φρειδερίκο κι η πολυφωνική διαθήκη του : η Τέχνη της Φούγκας.
Μέσα σ’ αυτές τις τόσο πολυποίκιλες μορφές, που τα παραδοσιακά τους πλαίσια είχε πειθήνια αποδεχτεί δίχως να φανερώσει την παραμικρότερη φιλοδοξία ανανέωσής τους, ο Μπαχ επιβεβαιώνει τη ρωμαλέα προσωπικότητά του και μ’ αυτή τη γαλήνη και την άνεση που τόσο τον χαρακτηρίζουν απεργάζεται την αρμονικότερη σύνθεση ανάμεσα στις τεχνικές κατακτήσεις της Ιταλίας και της Γαλλίας, της μεσημβρινής Γερμανίας και της σχολής του Αμβούργου.
Το άγαλμα του Bach στο Leipzig
Ο μουσικός αυτός, που ήδη από τα εφηβικά του χρόνια είχε περάσει βδομάδες ολόκληρες αντιγράφοντας το βιβλίο του εκκλησιαστικού οργάνου του Γάλλου Νικολά ντε Γκρινύ και τα έργα για τσέμπαλο του Κουπρέν, που είχε κάνει ηρωικές πεζοπορίες για ν’ ακούσει στο Αμβούργο το γέρο οργανίστα Ράινκεν ή για να δεχτεί στο Λύμπεκ ( Lubeck ) τις συμβουλές του Μπουξτεχούντε, που είχε στην άκρη των δαχτύλων του όλες τις φόρμουλες του Βιβάλντι, του Κορέλλι, του Παλεστρίνα και του Φρεσκομπάλντι, που ήταν το ίδιο δεξιοτέχνης στην πιο περίπλοκη αντιστικτική γραφή και στο πιο αγνό κι απέριττο αρμονικό ύφος, είχε καταβροχθίσει όλα τα λεξιλόγια, όλες τις γραμματικές κι όλα τα συντακτικά. Δεν πήρε ωστόσο καμία θέση. Αφομοίωσε όλες αυτές τις φαινομενικά αντιφατικές μεθόδους και σφυρηλάτησε μια γλώσσα προσωπική τόσο εύπλαστη και πλούσια, ώστε να την αναγνωρίζουμε αμέσως δίχως να μπορούμε να προσδιορίσουμε τεχνικά την πρωτοτυπία της.
Αυτό όμως που αποτελεί την συντριπτική υπεροχή του πάνω σ’ όλους τους συνθέτες του καιρού του, είναι το στοιχείο μιας βαθιάς ευαισθησίας που μεταμορφώνει τις φορμαλιστικότερες παρτιτούρες του. Δεν μιλάμε για τη σπαρακτική συγκίνηση που αναδίδουν τα Πάθη, η Λειτουργία ή τα Μοτέτα του, αλλά γι’ αυτό το μυστικό παλμό που διακρίνεται στα έργα της καθαρής του μουσικής, γι’ αυτή την ανθρώπινη θαλπωρή που θερμαίνει τα πρελούντια και τις φούγκες του.
Η μουσική είναι για τον Μπαχ ένας τρόπος έκφρασης τόσο καθημερινός και τόσο φυσικός ώστε αναπληρώνει γι’ αυτόν τον έναρθρο λόγο μ’ όλη την οικειότητα, την απλότητα, την εγκαρδιότητα, τη ροή, τις εκμυστηρεύσεις και την τρυφεράδα του. Κι αυτό ακριβώς είναι που διαιώνισε ως τις μέρες μας, μια ένταση εξίσου εκπληκτική, την ενέργεια της μουσικής αυτής, που μας φέρνει την ομολογία της πίστης ενός πιστού και που φωλιάζει πάντα μέσα στη γενναιόδωρη ψυχή ενός μεγάλου κι έντιμου ανθρώπου.
Πηγές στοιχείων : Εμίλ Βυλερμόζ, Ιστορία της μουσικής, Υποδομή 1978 καθώς και οι ιστοσελίδες που ήδη αναφέρθηκαν.
Αυτό όμως που αποτελεί την συντριπτική υπεροχή του πάνω σ’ όλους τους συνθέτες του καιρού του, είναι το στοιχείο μιας βαθιάς ευαισθησίας που μεταμορφώνει τις φορμαλιστικότερες παρτιτούρες του. Δεν μιλάμε για τη σπαρακτική συγκίνηση που αναδίδουν τα Πάθη, η Λειτουργία ή τα Μοτέτα του, αλλά γι’ αυτό το μυστικό παλμό που διακρίνεται στα έργα της καθαρής του μουσικής, γι’ αυτή την ανθρώπινη θαλπωρή που θερμαίνει τα πρελούντια και τις φούγκες του.
Η μουσική είναι για τον Μπαχ ένας τρόπος έκφρασης τόσο καθημερινός και τόσο φυσικός ώστε αναπληρώνει γι’ αυτόν τον έναρθρο λόγο μ’ όλη την οικειότητα, την απλότητα, την εγκαρδιότητα, τη ροή, τις εκμυστηρεύσεις και την τρυφεράδα του. Κι αυτό ακριβώς είναι που διαιώνισε ως τις μέρες μας, μια ένταση εξίσου εκπληκτική, την ενέργεια της μουσικής αυτής, που μας φέρνει την ομολογία της πίστης ενός πιστού και που φωλιάζει πάντα μέσα στη γενναιόδωρη ψυχή ενός μεγάλου κι έντιμου ανθρώπου.
Πηγές στοιχείων : Εμίλ Βυλερμόζ, Ιστορία της μουσικής, Υποδομή 1978 καθώς και οι ιστοσελίδες που ήδη αναφέρθηκαν.
Τρίτη 8 Ιουλίου 2008
Allegro
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 6 : Allegro, Adagio ma non tanto, Allegro
Adagio ma non tanto
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 6 : Allegro, Adagio ma non tanto, Allegro
Σάββατο 5 Ιουλίου 2008
Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008
Presto
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 4 : Allegro, Andante, Presto
Andante
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 4 : Allegro, Andante, Presto
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 4 : Allegro, Andante, Presto
Allegro
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 4 : Allegro, Andante, Presto
Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008
Allegro
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 3 : Allegro moderato, Adagio, Allegro
Allegro moderato
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 3 : Allegro moderato, Adagio, Allegro
Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008
Andante
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 2 : Allegro moderato, Andante, Allegro assai
Allegro moderato
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 2 : Allegro moderato, Andante, Allegro assai
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 2 : Allegro moderato, Andante, Allegro assai
Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008
Allegro
Johann Sebastian Bach ( 1685 - 1750 )
Βραδεμβούργεια Κονσέρτα
Κονσέρτο 1 : Allegro moderato, Adagio, Allegro
Κυριακή 22 Ιουνίου 2008
Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008
Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008
Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008
Σάββατο 31 Μαΐου 2008
Τετάρτη 28 Μαΐου 2008
Di tu se fedele
Giuseppe Verdi ( 1813 - 1901 )
Χορός μεταμφιεσμένων
Σκηνή πρώτη, πράξη πρώτη
Το έργο διαδραματίζεται στη Βοστώνη του 17 ου αιώνα, όπου ο Ρικάρντο, Κόμης του Warwick, αγαπητός και σεβαστός απ' όλους, είναι ο κυβερνήτης της πόλης. Παρ' όλ' αυτά, μια ομάδα πολιτών οργανώνει την δολοφονία του για προσωπικούς λόγους. Ο Ρενάτο, ένας από τους συμβούλους του, - με την γυναίκα του οποίου Αμέλια ο Ρικάρντο είναι κρυφά ερωτευμένος - του προτείνει να συμβουλευθεί την μάγισσα Ουλρίκα για να μάθει τα σχέδια των εχθρών του.
Ο Όσκαρ, νεαρός αυλικός του οποίου τον ρόλο τον παίζει πάντα γυναίκα στο έργο, ( είναι η κοπέλλα που βλέπουμε ντυμένη με ανδρικά ρούχα ) επιμένει ότι πρέπει να πάει οπωσδήποτε καθώς οι προφητείες της βγαίνουν πάντα αληθινές. Ο Ρικάρντο πείθεται, προτείνει να μεταμφιεσθούν όλοι σε μια παρέα ψαράδων και να επισκεφθούν την μάγισσα στις 3 το απόγευμα.
Φθάνει από τους πρώτους, έτσι έχει την ευκαιρία να κρυφακούσει την αγαπημένη του Αμέλια η οποία εξομολογείται στη μάγισσα ότι είναι ερωτευμένη μαζί του και ζητάει τη συμβουλή της για τον τρόπο που θ' απαλλαγεί απ' αυτό το παράνομο πάθος. Όταν έρχεται η σειρά του - η μάγισσα έχει κόσμο - τρισευτυχισμένος γι' αυτά που κρυφάκουσε, τη ρωτάει :
Or tu Sibilla che tutto sai,
Τώρα Σίβυλλα, εσύ που τα ξέρεις όλα,
della mia stella mi parlerai
θα μου πεις για τ' αστέρι μου ;
Canta il futuro !
Χορός : Πες μας το μέλλον !
Di' tu se fedele,
Πες μου αν είναι πιστή,
il flutto m' aspetta.
το κύμα με περιμένει.
Se molle di pianto
Αν κλαίει από λύπη
la donna diletta.
η αγαπημένη μου.
Dicendomi addio,
Όταν, λέγοντάς μου αντίο,
tradir l' amor mio.
πρόδωσε τον έρωτά μου.
Con lacere vele,
Με τα πανιά σχισμένα,
e l' alma in tempesta,
και την ψυχή φουρτουνιασμένη,
I solchi so franger
να σπάω ξέρω
dell' onda funesta
τα πένθιμα κύματα.
L' averno ed il cielo
Στης κόλασης την οργή και τ' ουρανού
irati sfidar
δεν έχω εμπιστοσύνη.
Sollecita esplora,
Πες μου λοιπόν γρήγορα,
divina gli eventi
μάντισσα τα μελλούμενα.
Non possono i fulmini,
Οι αστραπές,
la rabbia dei venti,
ο θυμός των αέρηδων,
la morte, l' amore,
ο θάνατος, η αγάπη,
sviarmi dal mar.
δεν με χωρίζουν από τη θάλασσα.
Sull' agile prora
Αν πάνω στην πλώρη
che m' agita in grembo
που μ' οδηγεί σε λιμάνι
Se scosso mi sveglio
ξυπνήσω από το κούνημα
ai fischi del nembo,
στα σφυρίγματα του ανέμου,
Ripetto fra i tuoni
ανάμεσα στις αστραπές,
επαναλαμβάνω
le dolci canzoni.
τα γλυκά τραγούδια.
Le dolci canzoni
Τα γλυκά τραγούδια
del tetto natio
της πατρίδας μου
che i baci ricordan
τα φιλιά που θυμίζουν
dell' ultimo addio.
του τελευταίου χαιρετισμού.
E tutte raccendon
κι όλα τους ξανανάβουν
le forze del cor.
της καρδιάς τις δυνάμεις.
Su dunque, risuoni
γι' αυτό λοιπόν πες μας
la tua profezia
την προφητεία σου
di cio che puo' sorger
αυτό που θα γίνει
dal fatto che sia
οτιδήποτε και νάναι
nell' anime nostre
στις ψυχές μας
non entra terror.
δεν μπαίνει φόβος.
Τρίτη 29 Απριλίου 2008
Σάββατο 26 Απριλίου 2008
Παρασκευή 25 Απριλίου 2008
Liebestod
.
Τριστάνος και Ιζόλδη
Richard Wagner ( 1813 - 1883 )
Richard Wagner ( 1813 - 1883 )
Πράξη τρίτη, Σκηνή τρίτη, Ο θάνατος της Ιζόλδης
Jessye Norman
Σε αυτή την τελευταία σκηνή του έργου, η Ιζόλδη κοιτά το νεκρό σώμα του Τριστάνου με αυξανόμενη έκσταση :
Mild und leise - Τι ευγενικά κι ήρεμα
wie er lachelt, - χαμογελάει,
wie das Auge - με πόση αγάπη
hold er offnet - ανοίγει τα μάτια του !
sehr ihr's, Freunde ? - το βλέπετε φίλοι μου ;
Sah't ihr's nicht ? - δεν το βλέπετε ;
Immer lichter - πως λάμπει
wie er leuchtet, - ακόμα πιο λαμπρά,
stern - umstrahlet - πετώντας ψηλά
hoch sich hebt ? - κι απ' τ΄αστέρια που λάμπουν γύρω του ;
Seht ihr's nicht ? - δεν το βλέπετε ;
Wie das Herz ihm - πως η καρδιά του
muting schwillt, - που φουσκώνει περήφανα,
voll und hehr - γενναία και πλήρης
im Busen ihm quillt ? - χτυπά στο στήθος του ;
Wie den Lippen, - Τι μαλακά κι ευγενικά,
wonning mild,- από τα χείλη του,
suber Atem - η γλυκειά του αναπνοή
sanft entweht - βγαίνει ;
Freunde ! Seht ! - δέστε το φίλοι μου !
Fuhit und seht ihr's nicht ? - Δεν το βλέπετε ούτε το αισθάνεστε ;
Hore ich nur - Μόνη μου
diese Weise, - ακούω αυτή τη μελωδία,
die so wunder - την τόσο θαυμάσια
voll und leise, - και τρυφερή
Wonne Klagend, - στο μακάριό του παράπονο,
alles sagend, - που τ' αποκαλύπτει όλα,
mild versohnend - συγχωρώντας ευγενικά
aus ihm tonend, - με τον ήχο της,
in mich dringet, - που με διαπερνά,
auf sich schwinget,- με ανυψώνει,
hold erhallend - την ευλογημένη ηχώ
um mich klinget ? - που τυλίγεται γύρω μου ;
Heller schallend, - Ξανακούγεται πιο καθαρά,
mich umwallend, - μπαίνει μέσα μου,
sind es Wellen - νάναι κύματα
sanfter Luffe ? - ή φρέσκιες αύρες ;
Sind es Wolken - Νάναι σύννεφα
wonniger Dufte ? - ή η μυρωδιά του Παραδείσου ;
Wie sie schwellen, - Καθώς φουσκώνουν,
mich umrauschen, - και βουϊζουν γύρω μου,
soll ich atmen, - θα πρέπει να τα αναπνεύσω,
soll ich lauschen ? - θα πρέπει να τα ακούσω ;
Soll ich schlurfen, - θα πρέπει να τα πιω,
untertauchen ? - να βουτήξω μέσα τους ;
Sub in Duften - για να εκπνεύσω
mich verhauchen ? - σ' ένα γλυκό άρωμα ;
In dem wogenden Schwall, - Στο κύμα που φουσκώνει,
in dem tonendem Schall, - στον ήχο που με τυλίγει,
in des Welt - Atems - στης αναπνοής του κόσμου
wehendem All - το μεγάλο κύμα
ertrinken, - να πνιγώ,
versinken - να πέσω
unbewubt - αναίσθητη
hochste Lust ! - ύψιστη μακαριότητα !
Η Ιζόλδη πέφτει νεκρή δίπλα στον Τριστάνο για να ενωθεί μαζί του στην αιώνια ζωή.wie er lachelt, - χαμογελάει,
wie das Auge - με πόση αγάπη
hold er offnet - ανοίγει τα μάτια του !
sehr ihr's, Freunde ? - το βλέπετε φίλοι μου ;
Sah't ihr's nicht ? - δεν το βλέπετε ;
Immer lichter - πως λάμπει
wie er leuchtet, - ακόμα πιο λαμπρά,
stern - umstrahlet - πετώντας ψηλά
hoch sich hebt ? - κι απ' τ΄αστέρια που λάμπουν γύρω του ;
Seht ihr's nicht ? - δεν το βλέπετε ;
Wie das Herz ihm - πως η καρδιά του
muting schwillt, - που φουσκώνει περήφανα,
voll und hehr - γενναία και πλήρης
im Busen ihm quillt ? - χτυπά στο στήθος του ;
Wie den Lippen, - Τι μαλακά κι ευγενικά,
wonning mild,- από τα χείλη του,
suber Atem - η γλυκειά του αναπνοή
sanft entweht - βγαίνει ;
Freunde ! Seht ! - δέστε το φίλοι μου !
Fuhit und seht ihr's nicht ? - Δεν το βλέπετε ούτε το αισθάνεστε ;
Hore ich nur - Μόνη μου
diese Weise, - ακούω αυτή τη μελωδία,
die so wunder - την τόσο θαυμάσια
voll und leise, - και τρυφερή
Wonne Klagend, - στο μακάριό του παράπονο,
alles sagend, - που τ' αποκαλύπτει όλα,
mild versohnend - συγχωρώντας ευγενικά
aus ihm tonend, - με τον ήχο της,
in mich dringet, - που με διαπερνά,
auf sich schwinget,- με ανυψώνει,
hold erhallend - την ευλογημένη ηχώ
um mich klinget ? - που τυλίγεται γύρω μου ;
Heller schallend, - Ξανακούγεται πιο καθαρά,
mich umwallend, - μπαίνει μέσα μου,
sind es Wellen - νάναι κύματα
sanfter Luffe ? - ή φρέσκιες αύρες ;
Sind es Wolken - Νάναι σύννεφα
wonniger Dufte ? - ή η μυρωδιά του Παραδείσου ;
Wie sie schwellen, - Καθώς φουσκώνουν,
mich umrauschen, - και βουϊζουν γύρω μου,
soll ich atmen, - θα πρέπει να τα αναπνεύσω,
soll ich lauschen ? - θα πρέπει να τα ακούσω ;
Soll ich schlurfen, - θα πρέπει να τα πιω,
untertauchen ? - να βουτήξω μέσα τους ;
Sub in Duften - για να εκπνεύσω
mich verhauchen ? - σ' ένα γλυκό άρωμα ;
In dem wogenden Schwall, - Στο κύμα που φουσκώνει,
in dem tonendem Schall, - στον ήχο που με τυλίγει,
in des Welt - Atems - στης αναπνοής του κόσμου
wehendem All - το μεγάλο κύμα
ertrinken, - να πνιγώ,
versinken - να πέσω
unbewubt - αναίσθητη
hochste Lust ! - ύψιστη μακαριότητα !
Έκανα τη μετάφραση από την αγγλική απόδοση του λιμπρέτου, ελπίζω ότι η κάθε φράση αντιστοιχεί με την φράση στα γερμανικά. Αν και τα λόγια μάλλον περιττεύουν...
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008
Pagliacci - Prologo
.
Θα το καθιερώσω στο εξής, κάθε που έχω για τα καλά τα νεύρα μου, να βάζω μία όπερα. Διότι α μη τι άλλο, οι τραγουδιστές έχουν δυνατή, μελωδική φωνή. Μόλις βρω λίγο χρόνο, θα γράψω λίγα λόγια για το έργο, τα λόγια και τη μετάφραση.
Επίσης, σιγά - σιγά θα γράψω τα λόγια και τη μετάφραση στα Ιταλικά τραγούδια, προς το παρόν έχω μεταφράσει μόνο το L' animale του Franco Battiato.
Σάββατο 29 Μαρτίου 2008
Living in the past
Αυτό το νιαούρισμα στην αρχή είναι ανυπόφορο αλλά στη συνέχεια ( ευτυχώς ) παίζει περισσότερη μουσική. Δεν μ' αρέσει ούτε ο ίδιος ούτε η φωνή του αλλά οι συνθέσεις του είναι εκπληκτικές.
Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008
Strade dell' est
Carichi i treni che dall' Albania
Γεμάτα τα τραίνα που από την Αλβανία
portano tanti stranieri in Siberia
μεταφέρουν πολλούς ξένους στην Σιβηρία
tapetti antichi, mercanti indiani
αρχαία χαλιά, ινδιάνοι έμποροι
mettono su case tra Russia e Cina
σηκώνουν σπίτια μεταξύ Ρωσσίας και Κίνας
strade dell'est...
δρόμοι της ανατολής...
Spinto dai Turchi e dagli Iracheni
σπρωγμένος από τους Τούρκους και τους Ιρακινούς
lui fece campo, Mustafa Mulah Barazani
Ο Μουσταφά Μουλά Μαραζάνι κατασκήνωσε
strade dell' est...
δρόμοι της Ανατολής
d' immensi orizzonti
με τους απέραντους ορίζοντες
citta' nascoste di lingua Persiana
κρυμμένες πόλεις με Περσική γλώσσα
da cui la Fine - που καταστράφηκαν
dicono storie di principese
διηγούνται ιστορίες για πριγκίπησες
chiuse in castelli per troppa bellezza
κλεισμένες σε πύργους για την υπερβολική τους ομορφιά
fiori di lotto, giardini stupendi
άνθη λωτού, εξαίσιοι κήποι
...e Lenigrado oggi
και το Λένινγκραντ σήμερα
di notte ancora ti puo' capitare
τη νύχτα μπορεί ακόμα να σου συμβεί
di udire suoni di armonium sfiatati
ν' ακούσεις λαχανιασμένους ήχους από αρμόνιο
e vecchi Curdi che da mille anni
και γέρους Κούρδους που εδώ και χίλια χρόνια
offrono il peto a Novene
προσεύχονται για 9 ημέρες
L' animale
L' animale - Το ζώο
Vivere non 'e difficile
Δεν είναι δύσκολο να ζεις
Potendo poi rinascere
όταν μπορείς να ξαναγεννηθείς
Capirei molte cose
θα καταλάβαινα πολλά πράγματα
un po' di leggerezza e di stupidita'
λίγη ελαφρότητα και λίγη βλακεία...
fingere, tu riesci a fingere
υποκρίνεσαι, καταφέρνεις να υποκρίνεσαι
quando ti trovi accanto a me
όταν είσαι μαζί μου
mi dai sempre ragione
μου δίνεις πάντα δίκιο
e avrei voglia di dirti
και θάθελα να σου πω
che meglio se sto solo
ότι θάταν καλύτερα να μείνω μόνος μου
Ma l' animale che mi porto dentro
Αλλά το ζώο που έχω μέσα μου
non mi fa vivere felice mai
δεν μ' αφήνει ποτέ να ευτυχήσω
si prende tutto, anche il caffe'
παίρνει τα πάντα, ακόμα και καφέ,
mi rende schiavo delle mie passioni
με κάνει σκλάβο των παθών μου
e non si arrende mai
και δεν το βάζει ποτέ κάτω,
e non sa attendere
ούτε ξέρει να περιμένει
e l' animale che mi porto dentro il cuore...
είναι το ζώο που έχω στην καρδιά μου
eh.. eh.. eh...
Dentro, semi di fuoco
μέσα μου, σπόροι φωτιάς
e l' acqua che li spegne
και νερό που τους σβήνει
se vuoi farli brucciare
αν θες να τους κάψεις
tu lasciali nell' aria
άστους στον αέρα
oppure sulla terra
ή πάνω στη Γη
Ma l' animale che mi porto dentro
Αλλά το ζώο που έχω μέσα μου
non mi fa vivere felice mai
δεν μ' αφήνει ποτέ να ευτυχήσω
si prende tutto, anche il caffe'
παίρνει τα πάντα, ακόμα και καφέ,
mi rende schiavo delle mie passioni - με κάνει σκλάβο των παθών μου
e non si arrende mai
και δεν παραδίνεται ποτέ
e non sa attendere
ούτε ξέρει να περιμένει
e l' animale che mi porto dentro il cuore...
είναι το ζώο που έχω στην καρδιά μου...
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
