Rienzi - Εισαγωγή ΙI

Rienzi - Εισαγωγή Ι

Daniel

Di tu se fedele

Giuseppe Verdi ( 1813 - 1901 )

Χορός μεταμφιεσμένων

Σκηνή πρώτη, πράξη πρώτη

Το έργο διαδραματίζεται στη Βοστώνη του 17 ου αιώνα, όπου ο Ρικάρντο, Κόμης του Warwick, αγαπητός και σεβαστός απ' όλους, είναι ο κυβερνήτης της πόλης. Παρ' όλ' αυτά, μια ομάδα πολιτών οργανώνει την δολοφονία του για προσωπικούς λόγους. Ο Ρενάτο, ένας από τους συμβούλους του, - με την γυναίκα του οποίου Αμέλια ο Ρικάρντο είναι κρυφά ερωτευμένος - του προτείνει να συμβουλευθεί την μάγισσα Ουλρίκα για να μάθει τα σχέδια των εχθρών του.

Ο Όσκαρ, νεαρός αυλικός του οποίου τον ρόλο τον παίζει πάντα γυναίκα στο έργο, ( είναι η κοπέλλα που βλέπουμε ντυμένη με ανδρικά ρούχα ) επιμένει ότι πρέπει να πάει οπωσδήποτε καθώς οι προφητείες της βγαίνουν πάντα αληθινές. Ο Ρικάρντο πείθεται, προτείνει να μεταμφιεσθούν όλοι σε μια παρέα ψαράδων και να επισκεφθούν την μάγισσα στις 3 το απόγευμα.

Φθάνει από τους πρώτους, έτσι έχει την ευκαιρία να κρυφακούσει την αγαπημένη του Αμέλια η οποία εξομολογείται στη μάγισσα ότι είναι ερωτευμένη μαζί του και ζητάει τη συμβουλή της για τον τρόπο που θ' απαλλαγεί απ' αυτό το παράνομο πάθος. Όταν έρχεται η σειρά του - η μάγισσα έχει κόσμο - τρισευτυχισμένος γι' αυτά που κρυφάκουσε, τη ρωτάει :

Or tu Sibilla che tutto sai,

Τώρα Σίβυλλα, εσύ που τα ξέρεις όλα,

della mia stella mi parlerai

θα μου πεις για τ' αστέρι μου ;

Canta il futuro !

Χορός : Πες μας το μέλλον !

Di' tu se fedele,

Πες μου αν είναι πιστή,

il flutto m' aspetta.

το κύμα με περιμένει.

Se molle di pianto

Αν κλαίει από λύπη

la donna diletta.

η αγαπημένη μου.

Dicendomi addio,

Όταν, λέγοντάς μου αντίο,

tradir l' amor mio.

πρόδωσε τον έρωτά μου.

Con lacere vele,

Με τα πανιά σχισμένα,

e l' alma in tempesta,

και την ψυχή φουρτουνιασμένη,

I solchi so franger

να σπάω ξέρω

dell' onda funesta

τα πένθιμα κύματα.

L' averno ed il cielo

Στης κόλασης την οργή και τ' ουρανού

irati sfidar

δεν έχω εμπιστοσύνη.

Sollecita esplora,

Πες μου λοιπόν γρήγορα,

divina gli eventi

μάντισσα τα μελλούμενα.

Non possono i fulmini,

Οι αστραπές,

la rabbia dei venti,

ο θυμός των αέρηδων,

la morte, l' amore,

ο θάνατος, η αγάπη,

sviarmi dal mar.

δεν με χωρίζουν από τη θάλασσα.

Sull' agile prora

Αν πάνω στην πλώρη

che m' agita in grembo

που μ' οδηγεί σε λιμάνι

Se scosso mi sveglio

ξυπνήσω από το κούνημα

ai fischi del nembo,

στα σφυρίγματα του ανέμου,

Ripetto fra i tuoni

ανάμεσα στις αστραπές,

επαναλαμβάνω

le dolci canzoni.

τα γλυκά τραγούδια.

Le dolci canzoni

Τα γλυκά τραγούδια

del tetto natio

της πατρίδας μου

che i baci ricordan

τα φιλιά που θυμίζουν

dell' ultimo addio.

του τελευταίου χαιρετισμού.

E tutte raccendon

κι όλα τους ξανανάβουν

le forze del cor.

της καρδιάς τις δυνάμεις.

Su dunque, risuoni

γι' αυτό λοιπόν πες μας

la tua profezia

την προφητεία σου

di cio che puo' sorger

αυτό που θα γίνει

dal fatto che sia

οτιδήποτε και νάναι

nell' anime nostre

στις ψυχές μας

non entra terror.

δεν μπαίνει φόβος.

Bolero II

Bolero I

Saper vorreste

Rocket man

Innuendo